Milano: Ulrico Hoepli, 1930. — 494 p.
Nemo est sane qui nesciat quanta fuerit apud Romanos erga defunctorum manes reverencia. Nec mirum id prorsus videtur : putabant enim ipsos manes inquietos tristesque pererrare donec corpora ipsorum terra operirentur, vel saltero eorum cineres in monumento reponerentur ( 1 ). Illud potius est mirandum maximam fuisse hac de re Graecorum ac Romanorum sententiarum similitudinem : potest enim dici eadem fere apud
utrosque optinuisse.