Aleksander Fredro – polski komediopisarz, pamiętnikarz, poeta, wolnomularz. Tworzył w epoce romantyzmu.
"Trzy po trzy" – spisywane przez lata 1844-1846 wspomnienia wydanie w formie książki Aleksandra Fredry, z okresu służby w armii Księstwa Warszawskiego i udziału w wojnach Napoleońskich. Pamiętniki Aleksandra Fredry zatytułowane "Trzy po trzy" nie były przeznaczone dla szerszego ogółu - miały pozostać pamiątką rękopiśmienną w rodzinie, jednakże tuż przed śmiercią autor zgodził się na ich wydanie i polecał nawet, by zakończyć je wierszem "Pro memoria".
Pamiętniki Fredry są prawdziwe historycznie, aczkolwiek niechronologiczne. Poeta - z perspektywy starego wiarusa - wyraża w nich swoje przekonania wyniesione z walki, dzieli się z czytelnikami swoimi przeżyciami (a jest o czym opowiadać: o mało co Fredro nie został ze swoim koniem zepchnięty w nurty Berezyny, później zachorował na tyfus i dostał się do rosyjskiej niewoli, z której uciekł przemierzając w chłopskiej sukmanie całą Polskę). Pamiętniki pisane są typowym dla poety językiem pełnym komizmu, anegdot (przykładowo następująca: Fredro zapytany co wyniósł z kampanii napoleońskiej odpowiedział: "Trochę wspomnień, dwa krzyżyki i pedogrę").
W "Trzy po trzy" Fredro rozprawia się z romantyczną wizją cesarza Napoleona jako heroicznego bohatera, czuje się przez niego oszukany. Podważa tym samym romantyczny mit napoleoński. W jego pamiętnikach brak romantycznej poezji dziejów.