Petersburg: Nakł. księg. K. Grendyszyńskiego, 1897. — 332 s.
Wydanie ozdobione portretami i autografami humorystów i satyryków polskich
Zabytki humoru polskiego z w. XVI. o ile są pierwszorzędnej doniosłości dla historyków literatury, badaczy języka i obyczajów, o tyle mało interesować mogą szerszy ogół czytelników. Pominąć ich w „Księgach humoru polskiego nie wolno, ale korzystać z nich należy ostrożnie, dać raczej próbę humoru polskiego z wieku XVI, niż jego księgi.