Poznań: Wydawnictwo poznańskie, 1971. — 559 s.
Tłumaczyła Kuria Kurecka.
Powieść ta jest sumą doświadczeń pisarza i symbolicznym obrazem epoki. Autor przenosi nas w utopijną prowincję, gdzie świecki zakon intelektualistów uprawia grę szklanych paciorków - sztukę, która jest syntezą dokonań całej kultury. Razem z narratorem, odtwarzającym biografię Józefa Knechta, śledzimy losy głównego bohatera powieści, jego drogę do tytułu mistrza gry i późniejszą ucieczkę ze wspólnoty graczy.